Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Οταν ένας σκράπας φτάνει στην κορυφή

 
 
 

Τι συνδέει τον Γκέρντον με τον Αϊνστάιν και τον Χόκινγκ με τον Δαρβίνο; Ηταν όλοι τους κακοί μαθητές!
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
 
Την ημέρα που ανακοινώθηκε η βράβευσή του, ο νομπελίστας της Ιατρικής 2012 Τζον Γκέρντον αφιέρωσε μια φράση στον καθηγητή του στο σχολείο που τον έβρισκε πολύ βλάκα για να γίνει επιστήμονας: «Πήγα στο σχολείο. Στα 15 μου παρακολούθησα για ένα εξάμηνο μαθήματα φυσικών επιστημών. Ο καθηγητής μου έγραψε στον έλεγχο πως η ιδέα μου να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα ήταν γελοία. Η φράση του σήμανε το τέλος της σχέσης μου με την επιστήμη στο σχολείο».
Ο έλεγχος από το Ιτον είναι σήμερα κορνιζαρισμένος στο γραφείο του Γκέρντον στο Κέμπριτζ: «Οταν τα πειράματα δεν πετυχαίνουν, διασκεδάζω με το να σκέφτομαι ότι ο καθηγητής είχε δίκιο». Το 1949, ο νεαρός Τζον είχε τον χειρότερο βαθμό ανάμεσα στους 250 μαθητές στο μάθημα της Βιολογίας. «Ηταν ένα καταστροφικό εξάμηνο», έγραψε ο καθηγητής. «Η δουλειά του ήταν μη ικανοποιητική. Μαθαίνει λάθος και οι σελίδες των τεστ του είναι γεμάτες λάθη. Σε ένα τεστ πήρε 2 στα 50. Συχνά δυσκολεύεται επειδή δεν ακούει, αλλά επιμένει να κάνει του κεφαλιού του. Ακουσα πως ο Γκέρντον έχει την πρόθεση να γίνει επιστήμονας. Με τα σημερινά δεδομένα, μου φαίνεται γελοίο. Αν δεν μπορεί να μάθει ούτε τα βασικά της Βιολογίας, δεν έχει ελπίδα να κάνει δουλειά ενός ειδικού. Θα ήταν καθαρό χάσιμο χρόνου γι' αυτόν και γι' αυτούς που θα πρέπει να τον διδάξουν».
Σε ό,τι αφορά τη διορατικότητα στις προβλέψεις, ο καθηγητής του νομπελίστα Γκέρντον έχει καλή παρέα. Ο καθηγητής του Αϊνστάιν έγραφε: «Δεν θα καταφέρει ποτέ του τίποτα». Και ο πατέρας της θεωρίας της σχετικότητας φάνηκε να τον δικαιώνει όταν, στα 16 του, απορρίφθηκε από το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Δεν είναι όμως αλήθεια ότι τα αδύνατα σημεία του ήταν τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες. Ο Αϊνστάιν είχε χαμηλούς βαθμούς στα Γαλλικά, στη Γεωγραφία και στο Σχέδιο.
Ακόμη χειρότερα απ' αυτόν ήταν ο Στίβεν Χόκινγκ, που από τα πανεπιστημιακά του χρόνια θυμάται «τον θόρυβο και το αίσθημα ότι δεν υπήρχε τίποτα για το οποίο να αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει». Ο βρετανός αστροφυσικός δεν μελετούσε περισσότερο από μία ώρα την ημέρα, δεν αισθανόταν προικισμένος και έχει εξομολογηθεί ότι έμαθε να διαβάζει στα οκτώ του.
«Ενας νέος με μυαλό κάτω του μετρίου», σύμφωνα με τους δασκάλους του, και «ντροπή για τον ίδιο και την οικογένειά του», σύμφωνα με τον πατέρα του, ήταν ο Κάρολος Δαρβίνος. Ο πατέρας του θεωρούσε πως «δεν σκέφτεται τίποτε άλλο από το κυνήγι και τους σκύλους». Εστρεψε τον νεαρό Κάρολο προς μια εκκλησιαστική καριέρα, που απέβη κι αυτή καταστροφική, προς μεγάλη τύχη της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών...
ΤΑ ΝΕΑ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου