Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Εννιάχρονος ζωγράφος - ιδιοφυϊα ταράζει τον κόσμο της τέχνης



Poppies at Hunworth 12Τον περασμένο Νοέμβριο, ο εννιάχρονος Βρετανός από το Norfolk, Kieron Williamson, συγκέντρωσε 100.000 λίρες Αγγλίας πουλώντας τους 33 πίνακές του μέσα σε λίγα λεπτά. Ο μικρός μετά δήλωσε ότι θέλει να γιορτάσει την επιτυχία κερνώντας την οικογένειά του κινέζικο (takeway). Κανείς δεν ξέρει από που κληρονόμησε το ταλέντο του ο μικρός Kieron, τα έργα του όμως είναι έργα "ενηλίκων" και μάλιστα τόσο ιδιοφυή που παρομοιάζονται με έργα του Μονέτ και του Πικάσσο. Ξεκίνησε τη ζωγραφική σε ηλικία έξι ετών, ζητώντας κατά τη διάρκεια διακοπών με τους γονείς του, ένα μπλοκάκι για να ζωγραφίσει. Και τα αριστουργήματα, μερικά από τα οποία θα δείτε παρακάτω, ξεκίνησαν να γεννιούνται, έτσι απλά.
Δείτε τα απίστευτα έργα του εννιάχρονου ζωγράφου.
Το ταλέντο είναι άγνωστο από που κληρονομήθηκε, όμως οι γονείς του Kieron, η μητέρα διατροφολόγος και ο ηλεκτρολόγος πατέρας, κάνουν καταπληκτική δουλειά με το μεγάλωμα ενός παιδιού ιδιοφυϊα. Η περιουσία που συσσωρεύει ο μικρός φυλάσσεται στην τράπεζα για να την αποκτήσει στα 18, ενώ η καθημερινότητά του, πέρα από την ζωγραφική, απαρτίζεται από το σχολείο, το διάβασμα και πολύ..ποδόσφαιρο. Σε κάθε του έκθεση γίνεται πανδαιμόνιο, και τα έργα του συνήθως πωλούνται όλα μέσα στο πρώτο τέταρτο. Αγοραστές από την Κίνα έως τις ΗΠΑ είναι σε μόνιμη λίστα αναμονής. Ωστόσο οι γονείς, κρατούν τον Kieron μακριά από τα -επικίνδυνα εκτυφλωτικά- φώτα της δημοσιότητας, και δεν τον πιέζουν ποτέ να ζωγραφίσει "κατά παραγγελία" ή για χρήματα.
ss-100803-Kieron-Williamson-02.ss_full

ss-100803-Kieron-Williamson-01.ss_full

Poppies at Hunworth 12

Britain Painting Prodigy

Kieron one

image

Favourite View

DSC_00140001

article-2119784-1250D418000005DC-741_634x633

147_0229f

_48641052_06---playing-people

_48641050_05---incoming-light

_48641047_01---incoming-tide

_48548664_norwich_cathedral

_48548663_hong_kong

_48548662_city_temple

_48548660_sunrise_at_morston

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Αστρονόμοι ανακάλυψαν την μεγαλύτερη έως τώρα μαύρη τρύπα

Αμερικανοί αστρονόμοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν, κρυμμένη σε ένα μακρινό γαλαξία, ίσως τη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που έχει εντοπιστεί ποτέ, έναν γίγαντα με μάζα 17 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου.

Η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα είναι τόσο μεγάλη που ισοδυναμεί με το 14% της συνολικής μάζας του γαλαξία της, αντί για το περίπου 0,1% μιας "συνηθισμένης" μαύρης τρύπας. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ένα τόσο υψηλό ποσοστό ενδέχεται να υποχρεώσει τους ειδικούς να αναθεωρήσουν τις θεωρίες τους για το σχηματισμό των γαλαξιών.

Η τεράστια NGC 1277 απέχει 220 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται σε ένα γαλαξία δέκα φορές μικρότερο από τον δικό μας. "Πρόκειται πραγματικά για έναν παράξενο γαλαξία", ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Καρλ Γκέμπχαρντ του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Όστιν.

"Σχεδόν ολόκληρος ο γαλαξίας αυτός αποτελείται από μια μαύρη τρύπα. Θα μπορούσε να είναι το πρώτο αστρικό αντικείμενο μιας νέας τάξης, αυτής των γαλακτικών μαύρων τρυπών", πρόσθεσε ο ερευνητής και εκ των συγγραφέων της μελέτης που δημοσιεύτηκε στη βρετανική επιστημονική επιθεώρηση Nature.

Η NGCC 1277 είναι σίγουρα η δεύτερη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που έχει εντοπιστεί ποτέ και θα μπορούσε κάλλιστα να καταλάβει την πρώτη θέση της κατάταξης. Η μάζα της μεγαλύτερης, που ανακαλύφθηκε το 2011, δεν έχει ακόμη υπολογιστεί με ακρίβεια. Ενδέχεται να είναι από 6 έως 37 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου.

Θεωρητικά μια μαύρη τρύπα σχηματίζεται όταν ένα πολύ μεγάλο άστρο καταρρέει, καθώς τελειώνει η ζωή του. Μπορεί όμως κατόπιν να συνεχίσει να μεγαλώνει καταβροχθίζοντας άλλα, γειτονικά άστρα ή να συγχωνευτεί με άλλες μαύρες τρύπες.

Ωστόσο η NGC 1277 θέτει σε αμφισβήτηση αυτήν τη θεωρία, λόγω του μεγέθους της που είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τον γαλαξία που την φιλοξενεί. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι θα χρειαστούν περισσότερες μελέτες για να διαπιστωθεί αν αυτή η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα είναι μοναδική στο είδος της ή αν θα μπορούσε να αποκαλύψει ένα μηχανισμό σχηματισμού αστρικών σωμάτων που αγνοούσαμε μέχρι σήμερα.

Το ινστιτούτο Μαξ Πλανκ, που επέβλεψε τη μελέτη, σημείωσε ότι ο γαλαξίας που φιλοξενεί τη μαύρη τρύπα φαίνεται ότι σχηματίστηκε πριν από οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια και πιθανότατα η μορφή του δεν έχει αλλάξει σημαντικά από τότε.

http://news.pathfinder.gr/scitech/827888.html

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Τα σχολεία της ανάγκης

Σχολείο κάτω από γέφυρα στην Ινδία

Altaf Qadri / AP

Ενα ανοιχτό σχολείο για τα παιδιά του δρόμου ίδρυσαν στην Ινδία ο Rajesh Kumar Sharma, δεύτερος από δεξιά και ο Laxmi Chandra, δεξιά. Οι πίνακες είναι ζωγραφισμένοι στον τοίχο και το σχολείο βρίσκεται κάτω από μια γέφυρα του Μετρό στο Νέο Δελχί, στην Ινδία. Τουλάχιστον 30 παιδιά του δρόμου εκπαιδεύονται σε αυτό το σχολείο τα τελευταία τρία χρόνια.

Altaf Qadri / AP
Altaf Qadri / AP
Rajesh Kumar Sharma, teach Somnath, an underprivileged Indian slum child at the school.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Κλιάφα Μαρούλα (1937 - )

Εμείς την αγαπούμε για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για την προσπάθειά της να διασώσει μύθους, θρύλους και παραμύθια της Θεσσαλίας.

Ο λύκος και τα βόδια
Κόκκινη κλωστή δεμένη...


Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δώς της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι για ν΄ αρχίσει.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν στον κάμπο τρία βόδια. Το ένα ήταν μαύρο σαν κατράμι, τ΄ άλλο άσπρο άσπρο σαν το χιόνι και το τρίτο το μικρό ήταν βουλάτο (παρδαλό).
Βοσκούσαν και τα τρία μαζί πάντα στο λιβάδι. Σαν έκανε το ένα να ξεμακρύνει, τ΄ άλλα δυο του φώναζαν:
-Κάλλιο νηστικός και προφυλαγμένος
παρά χορτάτος και ξεπαστρεμένος.
Αμέσως το βόδι που αλάργεψε γύριζε πίσω κι έλεγε:
-Μια βέργα μοναχή τσακίζει
οι πολλές μαζί αντέχουν.
Έτσι, τα τρία βόδια, το άσπρο, το μαύρο και το παρδαλό, ζούσαν κοντά κοντά το ένα στ΄ άλλο και μοιράζονταν το λιγοστό χορτάρι.
Την ομόνοιά τους την είδε και τη ζήλεψε ο κακός λύκος. «Θα βάλω ζιζανιές να τα χωρίσω, σκέφτηκε. Έτσι θα τα έχω πιο εύκολα του χεριού μου».
Έτσι είπε, έτσι έκανε. Πήγε μια μέρα κοντά στα βόδια, πήρε ύφος γαλίφικο κι άρχισε τις μαλαγανιές.
-Καλά μου βόδια, σας είδα και σας χάρηκα. Τέτοιοι γειτόνοι σου πρέπουν για φίλοι, είπα στην αφεντιά μου. Τι λέτε κάνουμε όλοι μαζί παρέα;

-Μετά χαράς, είπαν τα βόδια. Μόνο να. Τι σόι παρέα θα κάνουμε εσύ ένας λύκος και μεις τρία βόδια;
-Α, μην ακούτε τα λόγια του κόσμου. Είμαι καλός κι ας φαίνομαι άγριος. Είναι η φτασιά μου έτσι. Ίσα ίσα που μαζί οι τέσσερις θα φτιάξουμε ένα καλό κοπάδι.
Τα λόγια του φέραν μεγάλη αναστάτωση στα βόδια. Θέλανε να τον πιστέψουν. Μα, πάλι, λύκος ήταν αυτός, πολλά του σέρνανε.
-Μη βάνει κακό ο νους σας, είπε πάλι ο λύκος.
-Δε θα μας φας; ρώτησε το βόδι το πιο μικρό.
-Πα πα!... Φωτιά να πέσει να με κάψει, ορκίστηκε ο λύκος.
Τα τρία βόδια τον πίστεψαν τότε και τον πήραν στη συντροφιά τους.
Για λίγο καιρό όλα πήγαιναν στη στράτα του θεού. Γύρναγαν από λιβάδι σε λιβάδι, και μιας και είχαν και τις πλάτες του λύκου, κάπου κάπου μπαίναν και σε κανένα ξένο λιβάδι και βόσκαγαν ξένο χορτάρι.
Οι νοικοκυραίοι, άμα τους παίρναν μυρουδιά, τους διώχναν με τις πέτρες. Τα βόδια παραπονεύονταν τότε στο λύκο.
-Ε! Τι κάθεσαι και δε μας προστατεύεις; του λέγανε.
-Τι να σας κάνω εγώ; Άλλος είναι ο φταίχτης, έλεγε τότε ο λύκος.
-Ποιος;
-Ψάξτε ανάμεσά σας να τον βρείτε.
Τα βόδια, που ίσαμε την ώρα εκείνη ήταν μονοιασμένα, άρχισαν να υποψιάζεται το ένα τ΄ άλλο.
-Εσύ φταις.
-Όχι εγώ, εσύ.
Κι έτσι έγιναν ανάμεσά τους μαλλιά κουβάρια.
Τότες ο λύκος βρήκε την ευκαιρία. Πλησίασε τα δυο βόδια, το άσπρο και το παρδαλό, και είπε:
-Ο φταίχτης είναι ο μαύρος. Αυτός δίνει στόχο και μας κυνηγάν.
-Μωρέ τι λες; είπε τότε τ΄ άσπρο βόδι. Δίκιο έχεις. Πρέπει να ξεφορτωθούμε το μαύρο βόδι για να γλιτώσουμε.
-Έννοια σας. Εγώ θα το συγυρίσω. Τι στην ευχή φίλος είμαι! Οι καλοί φίλοι στην ανάγκη φαίνονται.
Τα δυο βόδια, τ΄ άσπρο και το παρδαλό, άφησαν το λύκο να φάει το μαύρο βόδι.
Όμως γρήγορα κατάλαβαν πως η κατάσταση δεν καλυτέρεψε. Οι νοικοκυραίοι όπου τα έβρισκαν τα κυνηγούσαν με τα παλούκια. Παραπονέθηκαν πάλι τα βόδια στο λύκο.
-Καλά ξεφορτωθήκαμε το μαύρο βόδι, μα να που χουμε πάλι τα ίδια.
Ο λύκος την ώρα εκείνη δε μίλησε.
-Αφήστε με να σκεφτώ, είπε.
Όμως το ίδιο βράδυ ο λύκος ξάκρισε το παρδαλό βόδι και του λέει:
-Μια μόνο είναι η γιατρειά. Να ξεφορτωθούμε το άσπρο βόδι. Έτσι ασπρουδερό που είναι, το βλέπουν οι νοικοκυραίοι και μας κυνηγάν.
-Λες να ναι αυτός ο φταίχτης; ρωτάει το παρδαλό βόδι.
-Σίγουρα. Πρέπει να το ξεκάνουμε, για να γλιτώσουμε εμείς.
-Ε, αν είναι για το καλό μας, ας το ξεκάνουμε, συμφώνησε τότε το παρδαλό βόδι.
-Άφησε, θα τ΄ αναλάβω εγώ, είπε ο λύκος.
Έτσι ο λύκος έφαγε και το δεύτερο βόδι. Δεν απόμεινε παρά το τρίτο, το πιο μικρό. Όμως αυτό δε βιαζόταν να το φάει. Μια κι ήταν μονάχο κι έρημο, το είχε του χεριού του.

ΜΑΡΟΥΛΑ ΚΛΙΑΦΑ, Παραμύθια της Θεσσαλίας, Εκδόσεις Κέδρος.



Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&blogger=yokor&month=10&year=2011#ixzz2DFDJS0D1
Βιογραφικό

Η Μαρούλα Κλιάφα γεννήθηκε το 1937 στα Τρίκαλα, όπου και ζει μόνιμα με την οικογένειά της. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και από το 1972 ασχολείται με τη λογοτεχνία, τη μελέτη της τοπικής ιστορίας, τη συλλογή λαϊκών παραμυθιών, παραδοσιακών παιχνιδιών και παλαιών φωτογραφιών. Έχει αποσπάσει επαίνους και και βραβεία, ενώ δύο από αυτά έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά και στα γερμανικά.

Συνδέσεις (links)

Βιβλιονέτ

Βραβεία

Βραβείο Δήμου Αθηναίων για το έργο της "Η ηλιαχτίδα".
Εργογραφία

Η ηλιαχτίδα. Αθήνα, Κέδρος, 1974. Σελ.: 96. ISBN: 960-04-0109-8

Οι πελαργοί θα ξανάρθουν. Αθήνα, Κέδρος, 1976. Σελ.: 156. ISBN: 960-04-0315-5

Παραμύθια της Θεσσαλίας. Αθήνα, Κέδρος, 1977. Σελ.: 202. ISBN: 960-04-0337-6

Ας παίξουμε πάλι [με την Ζωή Βαλάση]. Αθήνα, Κέδρος, 1979. Σελ.: 392. ISBN: 960-04-0834-3

Ένα δέντρο στην αυλή μας. Αθήνα, Κέδρος, 1980. Σελ.: 191. ISBN: 960-04-0260-4

Θεσσαλία 1881-1981. Αθήνα, Κέδρος, 1983. Σελ.: 379. ISBN: 960-04-1303-7

Ο κόσμος βαριέται να διαβάζει θλιβερές ιστορίες. Αθήνα, Κέδρος, 1986. Σελ.: 71. ISBN: 960-04-1609-5

Στο βαρούσι [συλλογικό]. Αθήνα, Γνώση, 1988. Σελ.: 110.

12+1 παραμύθια από τη Θεσσαλία. Αθήνα, Καστανιώτη, 1991. Σελ.: 101. ISBN: 960-03-0550-1

Δύσκολοι καιροί για μικρούς πρίγκιπες. Αθήνα, Καστανιώτη, 1992. Σελ.: 258. ISBN: 960-03-0971-Χ

Γυναίκες της γης. Αθήνα, Κέδρος, 1994. Σελ.: 131. ISBN: 960-04-0946-3

Τρίκαλα. Από τον Σεϊφουλλάχ ως τον Τσιτσάνη [τ.1]. Αθήνα, Κέδρος, 1996. Σελ.: 371. ISBN: 960-04-1187-5

Τρίκαλα. Από τον Σεϊφουλλάχ ως τον Τσιτσάνη [τ.2]. Αθήνα, Κέδρος, 1998. Σελ.: 429. ISBN: 960-04-1520-Χ

Τρομακτικά παραμύθια για ατρόμητα παιδιά. Αθήνα, Κέδρος, 1999. Σελ.: 149. ISBN: 960-04-1564-1

Σιωπηλές φωνές. Αθήνα, Καστανιώτη, 2000. Σελ.: 310. ISBN: 960-03-2901-Χ

Τρίκαλα Από τον Σεϊφουλλάχ ως τον Τσιτσάνη [τ.3]. Αθήνα, Κέδρος, 2000. Σελ.: 397. ISBN: 960-04-1746-6

Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς. Αθήνα, Κέδρος, 2004. Σελ.: 136. ISBN: 960-04-2422-5

Μια σερενάτα στο Ληθαίο. Αθήνα, Κέδρος, 2004. Σελ.: 117. ISBN: 960-04-2441-1

Δύσκολοι καιροί για μικρούς πρίγκιπες. Αθήνα, Καστανιώτη, 2004. Σελ.: 297.ISBN: 960-03-3713-6

Μύθοι και θρύλοι της Θεσσαλίας. Αθήνα, Κέδρος, 2006. Σελ.: 272. ISBN: 960-04-3126-4

Τα του Δήμου εν δήμω. Τρίκαλα, Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, 2007. Σελ.: 360. ISBN: 960-6683-17-6

Άνθρωποι του μόχθου, Θεσσαλία. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2007. Σελ.: 233.
ISBN: 960-455-277-5
Μεταφράσεις

Άννα Γκρέτα Βίνμπεργκ, Μια Πέμπτη του Οκτώβρη. Αθήνα, Καστανιώτη, 1983. Σελ.: 219. ISBN: 960-03-0615-Χ

Gudrun Moebs, Το παιδί της Κυριακής. Αθήνα, Καστανιώτη, 1987. Σελ.: 128.

Sousie Morgenstern, Τέρμα! Εδώ κατεβαίνουν όλοι... Αθήνα, Καστανιώτη, 2005. Σελ.: 196. ISBN: 960-03-3959-7
Μεταφράσεις έργων της

Στα Ρώσικα:
Aisti vernutsja. Moskva: Detskaya Literatura, 1984. 110p.
Original Title: Οι πελαργοί θα ξανάρθουν

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Ιταλοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τάφους 3.000 ετών στο Πακιστάν

Ιταλοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τάφους 3.000 ετών στο Πακιστάν
Ιταλοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τάφους 3.000 ετών στην κοιλάδα Σαβάτ από την παρατήρηση των οποίων προκύπτει ότι γίνονταν κάποτε "πολύπλοκες τελετές ταφής" σε αυτή την περιοχή που ελεγχόταν πριν από μερικά χρόνια από τους Ταλιμπάν, ανακοίνωσε σήμερα ένας εκπρόσωπος της αποστολής.
Η ιταλική αρχαιολογική αποστολή άρχισε τις ανασκαφές στη δεκαετία του '50 στο Ούντεγκραμ του Σουάτ, μια περιοχή του βορειοδυτικού Πακιστάν που ονομάζεται επίσης "Ελβετία του Πακιστάν", λόγω των καταπράσινων κοιλάδων της που κρύβουν επίσης θησαυρούς ενός βουδιστικού παρελθόντος.
Οι αρχαιολόγοι γνώριζαν την ύπαρξη μιας προβουδιστικής νεκρόπολης στο Ούντεγκραμ, αλλά ανακάλυψαν πρόσφατα ένα άγνωστο ακόμη κομμάτι της αρχαίας ιστορίας της περιοχής με την ανασκαφή "περίπου 30 τάφων, που είναι συγκεντρωμένοι και επικαλύπτονται εν μέρει μεταξύ τους", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Λούκα Μαρία Ολιβιέρι, επικεφαλής της ιταλικής αρχαιολογικής αποστολής στο Πακιστάν.
"Το νεκροταφείο φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε κάπου ανάμεσα στο τέλος της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και το πρώτο μισό της πρώτης χιλιετίας" της ίδιας εποχής, πρόσθεσε.
"Οι τάφοι αυτοί μας λένε πάρα πολλά για αυτούς τους αρχαίους πολιτισμούς που είχαν πολύπλοκες νεκρικές τελετές", που περιλάμβαναν μια πρώτη αποσύνθεση (του σώματος) σε έναν ανοιχτό τάφο, μετά από την οποία τα οστά εν μέρει καίγονταν, ο τάφος ξανάκλεινε και κατασκευαζόταν ένα μικτό ανάχωμα που τον κάλυπτε, υπογράμμισε ο Ολιβιέρι.
Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν βρει μέχρι τώρα ίχνη όπλων, αλλά θραύσματα σιδήρου "τα οποία μπορεί να είναι από τα παλαιότερα ίχνη αυτού του μετάλλου στην ινδική υποήπειρο", υπογράμμισε ο Ολιβιέρι.
Οι αρχαιολόγοι αποφάσισαν επίσης να ανοίξουν μια μεγάλη τάφρο στην γειτονική περιοχή της Μπαρικότ, σημερινή ονομασία της αρχαίας πόλης της Μπαζίρα, που ελεγχόταν από τον Μέγα Αλέξανδρο τον 4ο αιώνα π.Χ., για την προστασία του χώρου αυτού.
Από το τέλος της πρώτης χιλιετίας π.Χ. και έως τον έκτο αιώνα μ.Χ. στο βορειοδυτικό Πακιστάν και στο ανατολικό Αφγανιστάν άνθισε ο πολιτισμός Γκαντάρα γνωστός για τη συμβολή του στον Βουδισμό.
Η περιοχή που είναι γεμάτη από βουδιστικές τοποθεσίες, που επισκέπτονται λίγο οι ξένοι τουρίστες, είχε γίνει στόχος των Ταλιμπάν που είναι εχθρικοί προς την κληρονομιά αυτής της θρησκείας. Οι Πακιστανοί Ταλιμπάν είχαν εξασφαλίσει τον έλεγχο της Σαβάτ μεταξύ 2007 και 2009, πριν εκδιωχθούν από την περιοχή από μια επίθεση του πακιστανικού στρατού.


http://gr.news.yahoo.com/ιταλοί-αρχαιολόγοι-ανακάλυψαν-τάφους-3-000-ετών-στο-211900785.html

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Le Beaujolais Nouveau est arrivé!





Όπως κάθε χρόνο την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου, έτσι και φέτος, η Γαλλία γιόρτασε την άφιξη του Beaujolais Nouveau. Στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 στο Γάλλο-Ελληνικό Λύκειο εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον Γαλλικό Σύλλογο Αλληλοβοήθειας-ENTRAIDE και τη Ubifrance.

Την ετήσια εκδήλωση που συγκέντρωσε τη γαλλική κοινότητα, με αφορμή το νέο κρασί, τίμησε με την παρουσία του και ο Πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα, που σημειώνει με τον καλύτερο τρόπο τη σημασία της εκδήλωσης για τους Γάλλους. Το φετινό Beaujolais είχε πολύ έντονο το άρωμα του ροδάκινου και ήταν ελαφρώς καλύτερο από το περσινό αν και η παραγωγή φέτος δοκιμάστηκε από τον καιρό.

Νομίζω πως όλοι συμφωνούν πως το Beaujolais Nouveau δεν είναι δα και το καλύτερο κρασί. Κάποιοι μουτρώνουν κιόλας. Άλλοι δεν ασχολούνται καθόλου. Τι είναι όμως αυτό που αναγκάζει κάθε χρόνο τους Γάλλους, όπου και αν βρίσκονται ανά τον κόσμο, να μαζεύονται και να αναφωνούν «Έφτασε το νέο Μποζολέ!».

Τι είναι αυτό που ωθεί στην κατανάλωση περίπου 70 εκατομμυρίων φιαλών ενός μέτριου κρασιού, από ολόκληρο τον κόσμο και ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, την Ιαπωνία και τη Γερμανία. Η απάντηση είναι μονολεκτική, αρχίζει από «μ» και αποτελεί παράδειγμα απλής αλλά οργανωμένης σκέψης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τι είναι η Beaujolais;


Beaujolais είναι οινοπαραγωγική περιοχή της Γαλλίας στο νότιο μέρος της Βουργουνδίας, βόρεια της πόλης Λυών. Εκεί καλλιεργούνται 3 ποικιλίες σταφυλιών: η λευκή chardonnay και οι κόκκινες Pinot Noir και Gamay Noir Jus Blanc. Οινοπαραγωγικά η περιοχή χωρίζεται σε 3 κατηγορίες ονομασίας προέλευσης όπως Beaujolais, Beaujolais Villages και Crus.

Τι είναι το Beaujolais Nouveau;


Beaujolais Nouveau είναι το φρέσκο, το πρώτο κρασί που βγαίνει την τρίτη Πέμπτη κάθε Νοέμβρη, λίγες εβδομάδες μόνο μετά την ολοκλήρωση της συγκομιδής της ποικιλίας Gamay. Είναι ένα ευκολόπιοτο κόκκινο κρασί, χωρίς τανίνες, με αρκετά φρουτώδη γεύση που θυμίζει πολύ λευκό κρασί. Εδώ είναι που ξεκινούν και οι ενστάσεις από τους ειδικούς και μη, λάτρεις του κρασιού. Γιατί τόσος χαμός για ένα κρασί χωρίς επίγευση, χωρίς τανίνες, που είναι κόκκινο αλλά θυμίζει λευκό και που κυκλοφορεί λίγες μόνο εβδομάδες από τη συγκομιδή, αδύναμ ο και ανώριμο;

Marketing


Η μαγική λέξη που αρχίζει από «μ» είναι μάρκετινγκ σωστό, οργανωμένο, συνεπές με όλα τα χαρακτηριστικά της ιστορίας, της προσμονής, της αυστηρότητας των κανονισμών αλλά της ευχαρίστησης της στιγμής. Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά;

Το Beaujolais Nouveau παράγεται μόνο στην περιοχή Beaujolais στα οινοποιεία ονομασίας προέλευσης Beaujolais και Beaujolais Village, όχι στα Crus. Παράγεται μόνο από την ποικιλία Gamay η συγκομιδή της οποίας γίνεται αποκλειστικά με τα χέρια [βάσει νόμου], η οινοποίηση γίνεται με τη μέθοδο της ενδοκυτταρικής ζύμωσης με διοξείδιο του άνθρακα και η διανομή του κρασιού επιτρέπεται να ξεκινήσει μόνο μετά τη μία τα μεσάνυχτα της τρίτης Πέμπτης του Νοεμβρίου [συνήθως κοντά στις 15 του μήνα].

Οι οινοπαραγωγοί υποστηρίζουν με πάθος την παραγωγή τους, ο σύνδεσμος οινοπαραγωγών Beaujolais Nouveau παρέχει υποστήριξη, ασφάλεια και συνοχή ενώ το κράτος αναδεικνύει το γεγονός και στέκεται δίπλα [όχι πάνω ή κάτω] στην προσπάθεια που εκτιμάται σε 70 εκατομμύρια φιάλες ετησίως, περίπου δηλαδή τη μισή της συνολικής παραγωγής της περιοχής σε κρασιά.

Φανταστείτε λοιπόν το 1951, λίγο μετά τον πόλεμο, τις πρώτες φιάλες να μεταφέρονται, σαν ένας αγώνας δρόμου, στα εστιατόρια και τα μπιστρό της Λυών και του Παρισιού που προσπαθούσαν να προμηθευτούν πρώτοι το φρέσκο κρασί. Το πρώτο κρασί της χρονιάς μόλις είχε φθάσει. «Le Beaujolais Nouveau est arrivé!». Ήταν εκείνη η χρονιά όπου θεσμοθετήθηκαν οι κανόνες παραγωγής, διάθεσης και διανομής του «φρέσκου» κρασιού.

Σήμερα για χάρη της περίστασης, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν την ευκαιρία να μαζευτούν, να πιουν και να γιορτάσουν την έλευση του nouveau αξιοποιώντας τη στιγμή, παραμερίζοντας για λίγο την ποιότητα και τις προτιμήσεις τους περί του κόκκινου οίνου.

Προσωπικά κατανοώ απόλυτα τη χαρά της στιγμής καθώς και εγώ περιμένω με αγωνία κάθε χρόνο το πρώτο κρασί των φίλων οινοπαραγωγών, το φρέσκο ανθότυρο [που έρχεται όπου ναΆ ναι], τις πρώτες ντομάτες από το χωράφι και με ενοχλεί, που σε μια οινοπαραγωγική χώρα όπως η Ελλάδα αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρείται μόνο για προϊόντα όπως το iphone ή το playstation.

Χάρης Τζαννής

http://news.pathfinder.gr/periscopio/beaujolais-nouveau.html
 

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Σχολικά… λεωφορεία στην Ινδία και στην Ιαπωνία.... Καμία σχέση!


Η Ινδία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως, με πληθυσμό του αγγίζει τα 1.210.000.000 κατοίκους, μία από τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες, παρόλο που η φτώχεια παραμένει έντονο κοινωνικό φαινόμενο, έχει τη μεγαλύτερη ποικιλομορφία σε ό,τι αφορά στον πολιτισμό, στη γλώσσα και στα φυλετικά χαρακτηριστικά των κατοίκων της, ενώ υπήρξε κοιτίδα και σταυροδρόμι πολλών σημαντικών πολιτισμών και θρησκειών ανά τους αιώνες. Σήμερα βρίσκεται σε πορεία ανόδου σε όλους τους τομείς, αν και η παιδική εργασία, η ένδεια, η έλλειψη βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης στις υπερπληθείς μεγαλουπόλεις και ο αναλφαβητισμός σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού αποτελούν σημαντικά «αγκάθια» στην επερχόμενη οικονομική ανάπτυξη.

perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
Οι αντιθέσεις που παρουσιάζει συγκριτικά με άλλες χώρες του δυτικού κόσμου είναι ευδιάκριτες σε κάθε στιγμή της καθημερινότητας, ενώ όσα θεωρούνται σε εμάς τους «ανεπτυγμένους» λαούς ως αυτονόητα εκεί κάθε άλλο παρά είναι. Άλλωστε μια μικρή βόλτα στους δρόμους της πόλης είναι αρκετή για να φανούν ξεκάθαρα οι αντιθέσεις, όπως για παράδειγμα στον τρόπο που τα παιδιά μεταφέρονται στα σχολεία μέσα σε απίθανα «σχολικά λεωφορεία»…
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!
* Σχολικό λεωφορείο στην Ιαπωνία!
perierga.gr - Σχολικά λεωφορεία στην Ινδία!

--
Christos Karatzos

Τάκης Τλούπας - Ο φωτογράφος της Θεσσαλικής γης.


Πρωινό στην Πλατεία της Λάρισας
Στην αποξηραμένη Κάρλα
Αυτή η γοητευτική λιτανεία είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία του Τλούπα

Ο Οδυσσέας στη βροχή

 
 
 

Ο Τάκης Τλούπας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1920 και πέθανε στις 8 Μαΐου 2003 στην ίδια πόλη που γεννήθηκε και τόσο αγαπούσε. Γιος ξυλογλύπτη ακολουθεί την τέχνη του πατέρα του ως την κατοχή, όμως η αναδουλειά τον έστρεψε σε άλλους τομείς βιοπορισμού. Έτσι έρχεται σ' επαφή με τη φωτογραφία που τον συναρπάζει και την ακολουθεί σαν επάγγελμα. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1938 ανεβαίνοντας στον Όλυμπο με τον Ορειβατικό Σύλλογο Λάρισας.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής δούλεψε κοντά σ' ένα επαγγελματία φωτογράφο της πόλης του, όμως κατά βάση ήταν αυτοδίδακτος. Μετά τον πόλεμο ταξίδεψε σε απρόσιτα χωριά με ανθρωπιστικές αποστολές του Ερυθρού Σταυρού, ενώ φωτογράφισε τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μέσα από σημαντικά δημόσια έργα.
Από το 1945 ανοίγει κατάστημα-στούντιο στη Λάρισα φωτογραφίζοντας νύφες και "εβδομαδιαίες φωτογραφίες"

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας. Ασχολήθηκε με τη φωτογραφία επαγγελματικά διατηρώντας επί δεκαετίες φωτογραφικό εργαστήριο και στούντιο στη Λάρισα, κατάφερε όμως να κρατήσει μέσα του πάντα διάπλατα ανοικτό το παράθυρο της προσωπικής και δημιουργικής έκφρασης.

Οργώνοντας τη Θεσσαλία με τη βέσπα του και αργότερα το θρυλικό Ντεσεβό, κατέγραψε το θεσσαλικό κάμπο, τον Πηνειό και την κοιλάδα των Τεμπών, τη λίμνη Κάρλα και την αποξήρανσή της. Ως δεινός πεζοπόρος περιδιάβαινε τον Όλυμπο, τον Κίσαβο και το Πήλιο σε κοπιαστικές πορείες, αποτυπώνοντας το ορεινό τοπίο με όλες τις διακυμάνσεις του καιρού και του φωτός.

Φωτογράφισε τους βλάχικους καταυλισμούς, τους μεροκαματιάρηδες της γης, το μόχθο του απλού ανθρώπου της υπαίθρου, διατηρώντας αμείωτο ενδιαφέρον για το τοπίο, τη ζωή, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου του. Αποτύπωσε επίσης ευλαβικά την ιδιαίτερη μοναστική ζωή του Αγίου Όρους και των Μετεώρων, με τον τελετουργικό χαρακτήρα και τους μεταφυσικούς συμβολισμούς.



Επί πλέον φωτογράφισε εκτεταμένα τον αστικό χώρο, κυρίως μέσα από όψεις της Λάρισας και των Τρικάλων. Στο προσωπογραφικό του έργο είτε οι ανώνυμες μορφές καθημερινών ανθρώπων είτε αυτές των επωνύμων, (όπως ο Σεφέρης ή ο Καραγάτσης), αντιμετωπίζονται ομοίως, ως διακριτές ατομικότητες.



Υπέρμαχος της «καθαρής» ασπρόμαυρης φωτογραφίας, της έντεχνης απεικόνισης του κόσμου με τρόπο που συνδυάζει τον τεκμαρτό χαρακτήρα και την προσωπική σφραγίδα.



Ο Τλούπας χρησιμοποιούσε ως βασικά εργαλεία το φυσικό φωτισμό, τη σύνθεση και την καλή τεχνική γνώση του σκοτεινού θαλάμου. Το σύνολο του έργου του συνθέτει ένα περίτεχνο σύνολο της ελληνικής μεταπολεμικής ζωής και διατηρεί, πέραν της καλλιτεχνικής, σημαντική επιστημονική και ιστορική αξία, προσφέροντας πλούτο πληροφοριών στη λαογραφία, την αρχαιολογία και άλλα επιστημονικά πεδία.

Διέθετε πνευματική συγγένεια και φιλία με τους άλλους τρεις αφοσιωμένους φωτογράφους της ελληνικής υπαίθρου (Σπύρο Μελετζή, Κώστα Μπαλάφα και Δημήτρη Λέτσιο), ακολουθεί την ίδια θεματολογία με αυτούς, όμως οι εικόνες του είναι στο σύνολό τους πιο «αντικειμενικές», καταγράφοντας τις συνθήκες της καθημερινότητας με σαφήνεια και απλότητα, σε αντίθεση με την «ηρωικότητα» των ανθρώπων και των χώρων του Μελετζή και τη συναισθηματική εμπλοκή του Μπαλάφα. Οι φωτογραφίες του Τλούπα καλύπτουν μια μεγάλη ιστορική περίοδο στην οποία διαδραματίστηκαν ίσως από τα σημαντικότερα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που καθόρισαν την εξέλιξη του τόπου. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δεν αντικατοπτρίζεται στο έργο του, που μοιάζει να στρέφεται μακριά από τους θορύβους των κοινωνικών ταραχών και τους απόηχους της Ιστορίας. Τίποτε δεν ταράζει την ήρεμη καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον και τους γύρω τους. Οι φωτογραφίες του αποκαλύπτουν την πίστη του προς τις κατεστημένες αλήθειες, αρνούμενος να συμπορευτεί με την καινούργια μετασχηματιζόμενη κοινωνία που αναδύεται. Ορισμένες φωτογραφίες από τη φύση και τα τοπία αποτελούν εξαιρετικά δείγματα καλαίσθητων λήψεων, λυρικής διάθεσης, στις οποίες επικρατεί μαζί με την αρμονία και την τάξη μια ήρεμη ονειρική ατμόσφαιρα.



Το 1981 κυκλοφόρησε βιβλίο με αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες του και τίτλο "Από τη Γη των ανθρώπων", εκδόσεις "Τρία Φύλλα".
Το 1988 συμμετείχε με φωτογραφίες του στο βιβλίο "Βαρούσι".
Το 1986 σε συνεργασία με το δήμο Λάρισας, εκδόθηκε το βιβλίο "Εικόνες από τη Λάρισα του χθες".
 
Πηγή: http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=29160.0
 
 
 Πρόσθετο υλικό !!!!!!!!!!!!
 
Πολύ καλή έκδοση για τον Τάκη Τλούπα από ένθετο της Καθημερινής:
 

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/04/09041995.pdf