Μέχρι τη Δευτέρα θα είναι ανοικτή η Εθνική Πινακοθήκη. Θα ανοίξει ξανά, σε 850 ημέρες, δηλαδή τα Χριστούγεννα του 2015, εκσυγχρονισμένη και διπλάσια σε έκταση. Η μεγάλη προσέλευση επισκεπτών -έξι εκατομμύρια τα τελευταία 20 χρόνια- Έλληνες σε ποσοστό 95% και μόνο 5% ξένοι τουρίστες, διαψεύδει ότι «οι Έλληνες είναι αδιάφοροι για τον πολιτισμό» επιβεβαιώνοντας τη «μεγάλη ευαισθησία των Ελλήνων για τη μόρφωση των παιδιών τους». Με αυτά τα λόγια, η διευθύντρια της Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα, υποδέχθηκε το κοινό στην τελευταία ξενάγηση, πριν το κλείσιμο του κτιρίου και την έναρξη του εργοταξίου, τον Απρίλιο.
Η αποχαιρετιστήρια ξενάγηση έγινε στον δεύτερο όροφο της Εθνικής Πινακοθήκης, στις συλλογές ελληνικής ζωγραφικής του 20 αιώνα, στις αίθουσες που είχαν αναμορφωθεί το 2000, με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Νιάρχου και κονδύλια από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Ένα γλυπτό που αναπαριστά τον Γιάννη Μόραλη σε ηλικία 30 ετών, φιλοτεχνημένο το 1938 στο Παρίσι, από τον γλύπτη Γιώργο Παπά, υποδέχεται τον επισκέπτη, στην ελληνική ζωγραφική του 20-ού αιώνα, που ξεκινά με «φως και χρώμα ελληνικό» από τους ανανεωτές των αρχών του 20ου αιώνα, Παρθένη, Λύτρα, Μαλέα κ.ά.
«Δύο Έλληνες της διασποράς, γεγονός διόλου τυχαίο» σχολίασε η κ. Λαμπράκη Πλάκα, φέρνουν στην αρχή του 20ουαιώνα, την πολυπόθητη άνοιξη στην ελληνική ζωγραφική: Ο Κωνσταντίνος Παρθένης, με καταγωγή από την Αλεξάνδρεια και ο Κωνσταντίνος Μαλέας, από την Κωνσταντινούπολη. Η ανανέωση αυτή συμπίπτει με τη δυναμική εμφάνιση του Ελευθέριου Βενιζέλου, που υπήρξε επίσης, θερμός υποστηρικτής των νέων καλλιτεχνικών ρευμάτων».
Η έξοδος των Ελλήνων καλλιτεχνών στη φύση και τα χρώματα, αποδίδεται εντυπωσιακά στο κορίτσι με «το ψάθινο καπέλο» του Νικολάου Λύτρα. «Ένα από τα πιο τολμηρά έργα του πρώιμου ελληνικού μοντερνισμού» όπως το χαρακτήρισε η κ. Λαμπράκη-Πλάκα, συνεχίζοντας την ξενάγηση, στην τέχνη του μεσοπολέμου, που για την Ελλάδα ξεκινά με τον βίαιο ξεριζωμό 1,5 εκατ. Ελλήνων, στην Μικρασιατική Καταστροφή του 1922: Μιχάλης Οικονόμου, Σπύρος Παπαλουκάς, (είχε ακολουθήσει τα ελληνικά στρατεύματα στη Μικρά Ασία κι είδε τα έργα του να χάνονται στις φλόγες της Σμύρνης) μαζί και άλλοι ζωγράφοι στράφηκαν προς την παράδοση.
Η στροφή αυτή, εκδηλώθηκε πλήρως από την επόμενη γενιά, την αποκαλούμενη «Γενιά του τριάντα» που προσπάθησε να συνθέσει τον μοντερνισμό της Ευρώπης με την ελληνική παράδοση. Πρωτοπόρος σ' αυτό το καλλιτεχνικό κίνημα ήταν ο Φώτης Κόντογλου, με καταγωγή από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και σπουδές στο Παρίσι, ο οποίος κήρυξε την επιστροφή, «στις αγνές και αυθεντικές αξίες της βυζαντινής τέχνης», παροτρύνοντας τους μαθητές του να μελετήσουν με προσοχή την παράδοση από την ελληνιστική τέχνη, τα πορτρέτα του Φαγιούμ, το Βυζάντιο, για να καταλήξει στην παράδοση.
Στην αίθουσα με τη «Γενιά του Τριάντα», της Εθνικής Πινακοθήκης, δεσπόζει η τοιχογραφία που διακοσμούσε το σπίτι του Κόντογλου. Στην εκτέλεση του έργου, το 1932, συμμετείχαν οι μαθητές του, Γιάννης Τσαρούχης και Νίκος Εγγονόπουλος. Το πλούσιο και πολύμορφο έργο της «Γενιάς του τριάντα», με ονόματα όπως Γουναρόπουλος, Στέρης, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Βασιλείου, Αστεριάδης, Σεμερτζίδης εξέλιξαν οι επίγονοί της, οδηγώντας τον ελληνοκεντρικό μοντερνισμό στην εκπύρωση, τον κορεσμό και τέλος, στη φυσική του εξάντληση.
Τα έργα αυτά, όπως και ο πλούτος της μεγάλης τομής της ελληνικής τέχνης, στη δεκαετία του 50 με τη στροφή προς την αφαίρεση και στα άλλα ρεύματα της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας, τα οποία διαθέτει η Πινακοθήκη στις συλλογές της, θα συσκευαστούν και θα μετακομίσουν, ενόψει των έργων επέκτασης. Το σύνολο των συλλογών της Πινακοθήκης, περίπου 15.000 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, θα φυλαχθούν σε αποθήκες ασφαλείας της Εθνικής Τράπεζας και μια επιλογή έργων θα εκτίθεται περιοδικά στη Γλυπτοθήκη, στο Γουδί, όπου θα μεταφερθούν προσωρινά, τα γραφεία της Πινακοθήκης.
ANT1
http://news.pathfinder.gr/culture/news/862016.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου