Το έθιμο της χριστουγεννιάτικης κάλτσας, που συνηθίζουμε να κρεμάμε κυρίως στο τζάκι τις ημέρες των Χριστουγέννων, χρονολογείται από τον 4ο αιώνα και σχετίζεται με τις φιλανθρωπικές δωρεές του Αγίου Νικολάου.
Ο Άγιος Νικόλας πίστευε ότι όλα τα παιδιά θα πρέπει να χαίρονται την παιδική τους ηλικία, όμως αυτό δεν συνέβαινε εκείνη την εποχή, όπου πολλά αγόρια και κορίτσια, κάτω των 10 ετών, αναγκάζονταν να εργαστούν για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους. Έτσι, τις ημέρες των Χριστουγέννων, κρεμούσε ρούχα, φαγητά, μικροέπιπλα, ακόμα και πορτοκάλια (τα οποία ήταν δυσεύρετα στην Λυκία, όπου ζούσε), με την ελπίδα ότι θα λάμψουν έστω και λίγα παιδικά χαμόγελα.
Σύμφωνα με τον θρύλο, σε μία από τις πρώτες επιχειρήσεις του, βρήκε μία κοριτσίστικη κάλτσα να κρέμεται πάνω από το τζάκι και θεώρησε πως ήταν το ιδανικότερο σημείο για να τοποθετήσει τα δώρα του. Από τότε, τα παιδιά άρχισαν να κρεμούν τις κάλτσες τους στο τζάκι με την ελπίδα πως ο Άγιος Νικόλας θα τα επισκεφτεί κατά τη διάρκεια της νύχτας για να αφήσει τα δώρα του.
Να σημειωθεί πως η ιστορία του Αγίου Νικολάου της Δύσης έχει ταυτιστεί με το πρόσωπο του Αγίου Βασιλείου των Ορθόδοξων χριστιανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου